باپ دا وچھوڑا
سُکھ سنیہا نہ کوئی آیا خط پتر نہ کائی
وانگ دیوانے حال اساں ڈا تاڈی وچ جدائی
جان لگے نہ مل کے گئیوں اینی لا پروائی
خورے تہاڈے دل دے اندر کیہڑی گل سمائی
باپ اولاد نوں بن ملیاں تے ایداں کدی نئیں جاندے
گھُٹ گھُٹ مُڑ مُڑجپھیاں پا کے فیر اجازت چاہندے
تیر جدائیاں دے ہر ویلے سینے دے وچ وج دے
گھر دے صحن وی نئیں ابا جی تاڈے باجوںسج دے
آہ و زاری کردے رہندے تہاڈے وچ وچھوڑے
باپ باہجھوں دھیاں پتراں دے دل ہو ہو جاندے تھوڑے
کِتھوں تساں نوں سَد بلائیے کِتھوں موڑ لیائیے
کیہڑے پتے دے اُتے تہانوں چٹھی لکھ لکھ پائیے
کِنوں پچھیے کیہڑا دسّے تہاڈا تھاں ٹکاناں
بِن پچھے بِن دسّے تساں نوں لازم نئیں سی جاناں
اللہ کرے منوّر شالا تہاڈی لحد قبر نوں
اچھا انشاء اللہ ابو جی مِل ساں روز حشر نوں
تہمینہ حنیف